• ΓΕΝΙΚΑ
  • by Giorgos Spiliotopoulos
  • 18 Απριλίου, 2022
    Ακτινογραφία :μεθοδος απεικόνισης της κατάλληλης περιοχής διερευνησης του σώματος με ακτίνες Rontgen. (X-ray)
    Αρθραλγία :πόνος που προκαλείται σε κάποια από τις αρθρώσεις του σώματος
    Αρθρίτιδα :Αρθρίτιδα είναι το όνομα για μια ομάδα παθήσεων που επηρεάζουν τις αρθρώσεις. Αυτές οι παθήσεις προκαλούν βλάβες στις αρθρώσεις με επακόλουθο πόνο και δυσκαμψία. Υπάρχουν πάνω από 100 μορφές αρθρίτιδας. Οι πιο γνωστες μορφές ειναι η Οστεοαρθρίτιδα, η Ρευματοειδής αρθρίτιδα και η Ουρική αρθρίτιδα.
    Αρθρογράφημα: είναι τύπος απεικόνισης μετα απο ειδική βαφή των ιστων ως αποτελεσμα  ενδαρθρικής έγχυσης κατάλληλων ουσιών σκιαγράφησης.
    Αρθροπλαστική : η αρθροπλαστική  αποτελεί την χειρουργική επέμβαση εκλογής για την αποκατάσταση του φθαρμένου αρθρικού χόνδρου της πασχουσας άρθρωσης ως αποτέλεσμα τραυματισμού, εκφύλλισης (γήρανση) ή ανοσολογικης αιτιολογίας.
    Αρθροσκόπηση :ελάχιστα επεμβατική τεχνική διάγνωσης και επιδιόρθωσης ενδαρθρικών βλαβών . Αποτελεί τεχνική επισκόπησης μίας άρθρωσης και ετυμολογικά προέρχεται από τις λέξεις άρθρωση και σκοπώ που σημαίνει κοιτάζω-παρατηρώ-ερευνώ. .
    , όπου με τη βοήθεια κάμερας και τη χρήση ειδικών εργαλείων, καταφέρνουμε να διαγνώσουμε και ταυτόχρονα να αποκαταστήσουμε υπάρχουσες ενδαρθρικές βλάβες.
    Άσηπτη νέκρωση: περιγράφει την παθολογική κατάσταση κατά την οποία το οστό νεκρώνεται μετά από διακοπή της αιματικής του παροχής. Η οστεονέκρωση μπορεί να είναι το αποτέλεσμα ενός τραυματισμού που προκάλεσε ένα κάταγμα ή να οφείλεται σε μη τραυματική αιτιολογία.
    Αυτομοσχεύματα – Αλλομοσχεύματα – Συνθετικά μοσχευματα :
    α) μοσχεύματα συνηθως τενόντων που λαμβάνονται από το σώμα του ιδίου του ασθενούς κατά τη διάρκεια της επέμβασης (αυτομοσχεύματα). β) Αντιθετα τα μοσχεύματα τενόντων που προέρχονται από  τράπεζες ιστών (δοτες) ονομαζονται(ετερομοσχεύματα ή αλλομοσχευματα) γ) συνθετικά είναι τα μοσχεύματα αυτά που προσομοιάζουν τις ιδιότητες των τενόντων αλλα ειναι τεχνητά (κατασκευάζονται στο εργαστήριο με χρηση βιοσυμβατων υλικών).
    Αυχεναλγία:Η αυχεναλγία είναι ο πόνος στην περιοχή του αυχένα, που συχνά μπορεί να αντανακλά και σε άλλα σημεία ή να συνοδεύεται από άλλα συμπτώματα, όπως , ίλιγγος και τάση για εμετό.
    Αναπτυξιακή δυσπλασία Ισχίου ή Συγγενες Εξάρθρημα ισχίου : αποτελεί πάθηση που σχετίζεται με διαταραχή στην ανάπτυξη και σταθερότητα του νεογνικού και βρεφικού ισχίου. Είναι άγνωστης αιτιολογίας και η έναρξή της εντοπίζεται χρονικά στην ενδομήτριο ζωή.
    Γάγγλιο: είναι μια καλοήθης κύστη γεμάτη με διαυγές κολλώδες υγρό που εξορμάτε από παρακείμενη άρθρωση ( του καρπού) και μπορεί να επηρεάζει την κίνηση του χεριού ή να προκαλεί πόνο.
    Διάστρεμμα :ονομάζεται ο τραυματισμός που προκαλεί διάταση ή ρήξη (διατομή) διαφόρων συνδέσμων μιας  άρθρωσης συνήθεστερα της ποδοκνημικης, χωρίς να συνυπάρχει κάταγμα στα οστά. Η λέξη «διάστρεμμα» είναι αρχαία ελληνική, προερχόμενη από το ρήμα «διαστρέφω» (διά + στρέφω = διαστρεβλώνω, παραμορφώνω). Στην νεοελληνική καθομιλουμένη το «διάστρεμμα» αποκαλείται «στραμπούληγμα» ή «στραμπούλισμα» (ιταλικής ετυμολογίας από το strambare και strangolare.
    Εξάρθρημα: Άρθρωση είναι το σημείο όπου δύο ή περισσότερα οστά συνδέονται με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι δυνατή η κίνηση του ενός σε σχέση με το άλλο.Ως εξάρθρημα ορίζουμε την μετατόπιση των οστών μιας άρθρωσης έξω από τα όριά της, και ως υπεξαρθρημα την μερική παρεκτόπιση.
    Εκφυλιστική – εκφύλιση: η αλλοίωση των ιστών ή κυττάρων (στα πλαισια γήρανσης) που εμποδίζει τη σωστη λειτουργία του
    Κάταγμα – ράγισμα – σπάσιμο :
    Χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν τη λυση της συνέχειας καποιου οστού. Το οστό μπορεί να σπάσει εγκάρσια, λοξά, σε πολλά σημεία  ή σε πολλά κομμάτια (συντριπτικό) .
    Λαχνοοζωδης Υμενιτιδα: Η λαχνοοζώδης υμενίτιδα (villonodular synovitis; PVNS) είναι μια καλοήθης, υπερπλαστική νεοπλασματική εξεργασία, η οποία προσβάλλει υμενικές αρθρώσεις, θυλάκους και έλυτρα τενόντων, και οδηγεί σε λαχνώδεις ή/και οζώδεις αλλοιώσεις των προσβληθέντων ανατομικών σχηματισμών.
    Μηνίσκοι:Οι μηνίσκοι είναι δύο ημιελαστικοί ανατομικοί σχηματισμοί που αποτελούνται κυρίως από νερό και ίνες κολλαγόνου.  Συμπεριφέρονται σαν «αμορτισέρ» ώστε να απορροφούν τους κραδασμούς και ο ρολος τους ειναι να προστατεύουν τις χόνδρινες επιφάνειες της άρθρωσης.
    Ορθοβιολογικές θεραπείες :ορθοβιολογία είναι ένας σύγχρονος ερευνητικός κλάδος ο οποίος χρησιμοποιεί αυτόλογα βιουλικά , υλικά δηλαδή προερχόμενα από τον ίδιο οργανισμό , αξιοποιώντας με αυτό τον τρόπο την ικανότητα αυτοίασης του ανθρώπινου σώματος. Οι θεραπείες εχουν ως βάση τα συστατικά του αίματος του ασθενούς.
    Οστεομυελιτιδα: είναι η φλεγμονή του οστού και του μυελού, η οποία προκαλείται συνήθως από λοίμωξη (και λιγότερο συχνά  απο άλλα αίτια οπως ακτινοβολία ). Εμφανίζεται συχνότερα στα μακρά οστά ή στη σπονδυλική στήλη.
    Οστεόφυτο :Οστεόφυτα είναι ο απεικονιστικός όρος για την υπερβολική αύξηση του ιστού των οστών σε διαφορα σημεία . Πρόκειται συνήθως για μικρά στρογγυλά κομμάτια πέραν των οστών που αναπτύσσονται γύρω από τις αρθρώσεις στην προσπάθεια του οργανισμού να θεραπεύσει τον εαυτο του.
    Οστικό οίδημα :Ο όρος οστικό οίδημα είναι σχετικά καινούργιος και αυτό λόγω του ότι η διαγνωστική μέθοδος της μαγνητικής τομογραφίας (MRI) έχει γίνει γνωστή και αυτή τα τελευταία χρόνια και ο μόνος τρόπος διάγνωσης οστικού οιδήματος. Αποτελεί  εντοπισμενη βλάβη στο εσωτερικο του οστου
    Οστικό μόσχευμα: μπορει να ειναι βιολογικό ή συνθετικο. Το αυτόλογο ειναι κομματι ιστου ή σπογγωδους οστού που λαμβάνεται απο δότρια περιοχή (κυριως λαγονιο). Το συνθετικό, ειναι διφασικό μόσχευμα σε μορφή πάστας, πλήρως απορροφήσιμο, για την κατευθυνόμενη οστική αναγέννηση.
    Δίσκος μεσοσπονδύλιος :Ο μεσοσπονδύλιος δίσκος είναι ένα μαλακό μαξιλάρι που παρεμβάλλεται μεταξύ των σπονδύλων. Ο δίσκος αυτός χάνει την ελαστικότητά του με το πέρασμα του χρόνου και γινεται ευπαθής σε τραυματισμούς.
    Θύλακος: μικρός σάκος (κοιλότητα) γυρω απο τις αρθρωσεις του σωματος.
    Σύνδεσμος :Οι σύνδεσμοι είναι παρόμοιοι με τους τενοντες, εκτός από το ότι οι σύνδεσμοι ενώνουν ένα κόκκαλο με ενα άλλο. Ενισχυουν την σταθεροποιηση μιας άρθρωσης.
    Σηπτική άρθριτιδα: Η σηπτική αρθρίτιδα είναι μία λοίμωξη σε μια άρθρωση. Εκδηλώνεται όταν η λοίμωξη που προκαλείται από βακτήρια ή ιούς εξαπλώνεται στην άρθρωση ή στο υγρό γύρω από αυτήν. Το υγρό αυτό ονομάζεται αρθρικό υγρό. Η λοίμωξη συνήθως ξεκίνα σε μία άλλη περιοχή του σώματος και εξαπλώνεται μέσω της αιματικής κυκλοφορίας στην άρθρωση
    Στροφικό πέταλο : Το στροφικό πέταλο του ώμου συνίσταται από τέσσερεις τένοντες, με τους οποίους γίνεται η ανύψωση και οι στροφές (έσω και έξω) του άνω άκρου.Οι τένοντες του στροφικού πετάλου είναι οι εξής:Υποπλάτιος, Υπερακάνθιος, Υπακάνθιος, Ελλάσων στρογγυλός
    Σύνδρομο πρόσκρουσης: Το σύνδρομο πρόσκρουσης του ώμου ή σύνδρομο υπακρωμιακής προστριβής είναι μια παθολογικη κατασταση όπου η κεφαλή του βραχιονίου προσκρούει (τρίβεται) στο ακρώμιο (ένα μικρό οστό που καλύπτει την ωμοπλάτη).
    Συνδρομα υπέρχρησης :Με τον όρο Σύνδρομα Υπέρχρησης ή Καταπόνησης αναφερόμαστε σε μια κατηγορία παθήσεων οι οποίες οφείλονται σε  επαναλαμβανόμενους μικρό-τραυματισμούς.
    Τένοντας-τενοντίτιδα:
    σκληρή ζώνη (σαν κορδονι) ινώδους συνδετικού ιστού που συνδέει τους μύες με οστά και προσφερει κίνηση. Οταν ο τενοντας υποστεί φλεγμονή (ως αποτελεσμα τραυματισμού) τοτε η κατασταση αυτη λέγεται τενοντίτιδα.
    Υμενική πτυχή : μεμβράνη (ιστος) που παραμένει στο γόνατο απο λάθος εξέλιξη στην διαδικασια της έμβρυογέννεσης (αποτελεί εμβρυϊκό υπολλειμα). Η υμενικη πτυχη ενδεχεται να δημιουργήσει λειτουργικα ενοχλήματα απο επαναλαμβανομενη τριβή σε οστικες δομες της αρθρωσης.
    Χόνδρος: λευκός, ελαστικός, λείος, στιλπνός και υγρός ιστός, ο οποίος καλύπτει τα οστά που έρχονται σε επαφή σε μία άρθρωση και επιτρέπει την ομαλή, με ελάχιστη τριβή, κίνηση των αρθρικών επιφανειών.
    Χιαστοί(ACL, PCL) :Ονομάζονται χιαστοι διοτι συναντώνται και αλληλοδιασχίζονται «χιαστί» και συνδέουν τον μηρό με την κνήμη, ενώ ο ρόλος τους είναι η σταθεροποίηση της άρθρωσης του γόνατος.«Ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος συγκρατεί την πρόσθια κίνηση-ολίσθηση του γόνατος και ο οπίσθιος χιαστός την κίνηση-ολίσθηση του γόνατος προς τα πίσω.