Όταν μετά το χειρουργείο δεν πονάει ο ασθενής αλλα πονάει ο χειρουργός

Οι περισσότεροι χειρουργοί πονούν μετά την επέμβαση, διαπιστώνει σχετική έρευνα.

Σχεδόν τα δύο τρίτα των χειρουργών ανέφεραν αύξηση στον πόνο κυρίως στον αυχένα μετά την πραγματοποίηση χειρουργικής επέμβασης και το ένα τέταρτο εκτίμησε τον πόνο στον αυχένα ή τη μέση τους ως κλινικά σημαντικό, σύμφωνα με σχετικη μελέτη της Mayo Clinic.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Journal of American College of Surgeons.

Η μελέτη διαπίστωσε  ότι οι χειρουργοί υοθετουσαν λανθασμένη στάση με επιβάρυνση του αυχένα  σε ποσοστο 42 τοις εκατό κατά τη διενέργεια μη ανοικτής (αρθροσκοπικης ή λαπαροσκοπικής)  χειρουργικής επεμβασης και σε ποσοστο 80 τοις εκατό κατά τη διάρκεια μιας ανοιχτής χειρουργικής επέμβασης.

Στο τέλος μιας χειρουργικής ημέρας, η πλειοψηφία των χειρουργών πονάει λόγω του επαγγέλματός τους.  Είναι ξεκάθαρο ότι υπάρχει σωματική καταπόνηση που απορρεει απο την πολυωρη ορθοστασία και λανθασμενες θέσεις του σωματος κατα την επεμβαση.

Όπως ειναι αναμενόμενο οι σωματικοί τραυματισμοί  και η συναισθηματική επιβάρυνση απο τον πόνο μπορεί να οδηγήσουν σε χαμένες εργατο-ώρες και εξουθένωση για τους χειρουργούς με επακολουθο να επηρεάζεται η πρόσβαση των ασθενών στη φροντίδα.

Η έλλειψη εργατικού δυναμικου σε συνδυασμο με την διαρκως αυξανόμενη ανάγκη για ιατρική φροντίδα συνέπεια της γήρανσης του πληθυσμου έχει σαν αποτελεσμα την επιβάρυνση των Χειρουργών.

Οι ερευνητές της Mayo Clinic παρακολούθησαν 53 χειρουργούς (34 άνδρες και 19 γυναίκες) που πραγματοποίησαν 116 επεμβάσεις στην κλινική Mayo στην Αριζόνα για τη μελέτη. Οι χειρουργοί φορούσαν συσκευές που μετρούσαν τον αυχένα, το άνω και το κάτω μέρος της πλάτης και τη στάση του χεριού κατά τη διάρκεια διαφόρων χειρουργικών επεμβάσεων. Οι χειρουργοί απάντησαν επίσης σε ερωτηματολόγια πριν και μετά την επέμβαση για να μετρήσουν την κόπωση και τον πόνο. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο πόνος αυξήθηκε μετά από χειρουργική επέμβαση σε κάθε περιοχή του σώματος που μελετήθηκε, με τις πιο συχνές αυξήσεις να αναφέρονται στον αυχένα σε ποσοστο 62 τοις εκατό. Η οσφυικη μοιρα παρουσιασε πονο στους χειρουργούς σε ποσοστο 45 τοις εκατό και ραχιαλγια της πλάτης κατα 43 τοις εκατό. Από αυτούς τους χειρουργούς, το 72 τοις εκατό ανέφερε επίσης αύξηση της κόπωσης μετά την επέμβαση.

Όπως περίμεναν οι ερευνητές, οι μεγαλύτερες χειρουργικές επεμβάσεις συσχετίστηκαν με περισσότερο πόνο και κόπωση. Οι χειρουργοί που χρησιμοποιούσαν ειδικα γυαλια (λούπες) , ή μεγεθυντικούς φακούς, είχαν μέση αύξηση στη γωνία του λαιμού κατά 10 μοίρες σε σύγκριση με επεμβάσεις χωρίς φακούς.

Όπως και με τη στάση του αυχένα, οι χειρουργοί ήταν σε μια απαιτητικη στάση της  πλάτης ( κατά τη διάρκεια ανοιχτών χειρουργικών επεμβάσεων) στο 40 τοις εκατό του χρόνου, ενω το ποσοστο αυτο μειώνονταν στο 17 τοις εκατό κατά τη διάρκεια λαπαροσκοπικών επεμβάσεων.

«Περιμέναμε να δούμε κάποιο πόνο στον αυχένα μετά από μεγαλύτερες χειρουργικές επεμβάσεις. Δεν περιμέναμε να δούμε τον πόνο τόσο ψηλά όσο ήταν και δεν περιμέναμε ότι οι χειρουργοί θα ήταν σε αυτές τις ακραίες γωνίες για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα», λέει η Susan Hallbeck, επιστημονική διευθύντρια στην Mayo Clinic Robert D. and Patricia E. Kern Center for the Science of Health Care Delivery και  συγγραφέας της μελέτης.

Απο την μελετη διαπιστώθηκε ότι αν και η στάση του χειρουργού δεν έχει αλλάξει πολύ με τα χρόνια, διάφοροι παράγοντες έχουν αυξήσει την επιβάρυνση στο χειρουργείο.

Τα χειρουργεία συνεχίζουν να προσθέτουν εξοπλισμό για την αντιμετώπιση της αυξημένης πολυπλοκότητας των ασθενών.

Οι ασθενείς αρρωσταίνουν  και τα χειρουργεία διαρκούν περισσότερο λέει.

Ολα αυτά μαζί είναι μια τέλεια παγίδα για τον χειρουργό ωστε να καταλήξει με μυοσκελετικές διαταραχές στο μελλον.

Οι ερευνητές ελπίζουν ότι αυτή η μελέτη και άλλες παρόμοιες θα αυξήσουν την ευαισθητοποίηση για αυτό το αναδυόμενο ζήτημα.